Afgelopen woensdagavond 4 mei was er grote belangstelling voor de dodenherdenking bij de sluis. Onder de aanwezigen waren Terhernsters, nazaten van de beide families Hoekstra, Irona Groeneveld (wethouder DFM), een afvaardiging van de kerkgemeenschap Terherne-Terkaple-Goingarijp en leerlingen van groep 7 en 8 van basisschool Bloei. De voorzitter van Plaatselijk Belang Terherne heeft kort stil gestaan bij hetgeen op 11 november 1944 heeft plaatsgevonden. Een bombardement door de
geallieerden verwoeste deels de sluis maar ook de twee sluiswachterswoninkjes. Daarbij zijn Tietsje Hoekstra–Bersgma en Anskje Hoekstra–Reidinga, de beide sluiswachtersvrouwen, omgekomen en
het een jarige dochtertje Jantsje Hoekstra.

Mevrouw Irona Groeneveld heeft een korte toespraak gehouden en refereerde daarbij aan de oorlog in Oekraïne. En hoe belangrijk het is dat de schoolkinderen het monument hebben geadopteerd. Door deze betrokkenheid blijft het herdenken van oorlogsslachtoffers voortbestaan.

Kort voor 20.00 uur heeft Ronald Terpstra uit Joure de taptoe geblazen en is er aansluitend 2 minuten stilte gehouden voor alle oorlogsslachtoffers.
Tessa, Melle, Matthijs en Doede hebben hun eigen gemaakte gedicht met als onderwerp Vrede voorgelezen en Doede heeft, uit zijn hoofd, verteld wat oorlog met hem doet.

Tessa: Oorlog nog steeds volop aan de gang. Veel mensen om het leven gekomen. Toen en nu. Vergassingen, geen eten en geen veiligheid. Het enige wat we kunnen doen is blijven hopen.
Melle: Vroeger, oorlog in Nederland. Nu niet meer. Nu oorlog in Oekraïne. Hopelijk stopt het daar snel. Ik hoop het wel. Hopelijk kunnen ook zij zeggen: Vroeger oorlog in Oekraïne, nu niet meer.
Mathijs: De gedachte van 4 mei, dat maakt me niet blij. We herdenken de oorlog, morgen vieren we de vrijheid van ons land. Vrijheid is niet overal. We denken ook aan mensen die nu vechten voor de vrijheid.
Doede: Vandaag herdenken we 55 miljoen slachtoffers. Onschuldige mensen die zijn gestorven voor oorlog of vrede. De oorzaak? Een persoon geobsedeerd door macht. Dit soort personen zijn niet makkelijk te verslaan. Door militairisme en propaganda lijkt het alsof niemand er iets tegen kan doen. Maar toch, als we altijd zelf blijven nadenken, blijven geloven in de democratie en in elkaar, organisaties als de NAVO bestaan en functioneren en als we ons uitspreken tegen onrecht zal de vrede en de vrijheid de oorlog en de onderdrukking overwinnen.

Tot slot is het volgende afsluitende gedicht voorgelezen:

Melodie van de vrijheid (geschreven door EliZa)
Ze holde met spandoeken en geblinddoekte ogen achter de vrijheid aan
en bleef op het kruispunt staan, heel diep bewogen met innerlijke ogen
het voelde rustig en stil, de kracht van vrijheid en hoop
zoals een melodie die als een tedere bloemengeur onzichtbaar uit ivoren toetsten stroomt….


De voorzitter van Plaatselijk Belang sluit de bijeenkomst en dankt iedereen voor de komst.